Her akşkam aynı şey..Her akşam aynı mutsuzluk...Benim yüzümden mi oluyor bilmiyorum ama bana olduğunu biliyorum..Şu anda ağlamıyorum ama ağlamayı ümitliyorum..Bekliyorum ama olmuyor bir türlü yapamıyorum..Çabalarım boşu boşuna oluyor...Birtürlü yenemiyorum içimdeki şeytanı..Yenicem diye düşünüyorum , uğraşıyorum ve içimdeki şeytanı daha çok orataya çıkartıyorum..İçimdeki melek küçülüyor..Sonunda ağlıyorum..Evet ağlıyorum ağlıyorum ağlıyorum..Ama içimdeki çemberi birtürlü kıramıyorum..Ne şeytan küçülüyor , ne melek büyüyor..Hiçbirisi olmuyor ama ağlıyorum evet ağlıyorum...

Karanlığa gömülüyorum bazen..Korkuyorum hep orada kalıcam diye..Bazen ise cıvıl cıvıl renklere boğuluyorum , neşeleniyorum ama o dünyada kalmak istemiyorum..Korkuyorum...Sanki birisi gelip beni arkamdan tutucak doyasıya acı vericek diye çok korkuyorum..O iki dünyada iki faklı yaşam sürüyorum..Birisinde gözyaşm gökkuşağı gibi süzlürken gözlerimden öteki taraftada simsiyah dokülüyor gözlerimden..Ne siyah siyah ne rengarrenk..Hiçbirini istemiyorum..Ben sadece gerçek yaşama dönmek istiyorum..

Selamlayım seni bir günlüğüm..Selam..Bu aralar çok düşünüyorum..Herşeyi kendime stres yapıyorum..Okullar açılalı 2 gün oldu ben sıkıldım..Strese soktum kendimi...O kadar çok kafam gergin ve dağınık ki hiçbirşeyi anlayamıyorum..Çok sıkılıyorum herşeye gıcık kapıyorum..Off derslerime bile kendimi veremiyorum..Nasıl bu sorunu halledicem bilmiyorum..Sanırım her erginin yaşadığı sorunlardan bir tanesi olmalı...